En dan nu een bindende filmtip voor Januari 2020. Ruim nadat u benevelt met familie en vrienden op het nieuwe jaar heb geproost, is het tijd voor wat ontspanning en bewustwording dmv een serieus onderwerp op het grote doek. Het is misschien al opgevallen, maar eerder spraken we al over de film ‘Dark Waters’ – met Mark Ruffallo in de hoofdrol (nee, hij is niet groen in deze film, wel kwaad.)
Mark Ruffalo en regisseur Todd Haynes praten met VICE over de zeer realistische, zeer beangstigende manier waarop een enorm bedrijf ons allemaal heeft vergiftigd.
Op 5 december werd op vice.com een artikel geplaatst over de nieuwe film – Dark Waters. Na 2 weken F5en op de Nederlandse Vice.nl website vond ik het tijd om dan toch maar even deze bijzondere film onder de aandacht te brengen. Ondanks de hoop dat vice.nl uiteindelijk een ‘legitieme’ vertaling van het artikel zal publiceren, wilde ik -in het kader van de publieke discussie en aankomende feestdagen- dit artikel u toch niet onthouden.
Handig ook, al is het alleen maar voor ‘t geval u straks tussen het biologische oliebollen eten door – ook iets interessants wil toevoegen aan de discussie bij uw schoonouders – of kinderen op nieuwjaarsavond, alvorens u de duizendklapper aansteekt. Maar bij koffie-automaat op’t werk doet dit onderwerp vast ook wel goed – Een welkome afwisseling van de doorgaanse discussie over hoe vies die ‘donkere vloeistof’ die men koffie durft te noemen, en waardoor dat zou komen.
De thriller ‘Dark Waters’, die werd geregisseerd door Todd Haynes en in Nederland rond 20 Januari in de bioscoop komt, is ontleend aan een artikel uit New York Times 2016 door Nathaniel Rich om het echte verhaal te vertellen van bedrijfsjurist en milieuactivist Rob Bilott (gespeeld door Mark Ruffalo), die won een schikking van $ 670 miljoen in contanten voor duizenden mensen die getroffen zijn door blootstelling aan schadelijke chemicaliën door het chemische bedrijf van DuPont. Bilott, partner bij een advocatenkantoor in Cincinnati, bracht het begin van zijn carrière door met vechten voor grote chemische bedrijven, maar in 1998 besloot hij het tegen een van de grootste ter wereld op te nemen.
Na een wanhopige oproep van een boer genaamd Wilbur Tennant (Bill Camp), een kennis van zijn grootmoeder die opnames had gemaakt van zijn koeien die vreselijk waren toegetakeld door een onbekende ziekte, ondekte hij dat dupont fabrieksarbeiders en bewoners van Parkersburg Westvirginia en andere steden had blootgesteld aan gevaarlijke stoffen die worden gebruikt in Teflon, wat leidt tot hoge gevallen van chronische ziekte, aangeboren afwijkingen en overlijden.
“De beelden van de koeien, en dat zijn de originele beelden die je in de film ziet,” vertelde Ruffalo op een koude middag in november. “Dat zijn de beelden van Wilbur Tennant. Ik zag dat, en ik had zoiets van ‘Dit is een horrorverhaal, een realistisch horrorverhaal.’ sprak de acteur en oud milieuactivist met de ijver en tekenen van iemand die al lang in de strijd heeft gevochten. Dus leek het me logisch om Bilott te spelen, een man die tientallen jaren heeft toegewijd om gerechtigheid te krijgen voor de velen die zijn getroffen door de grove misdaad van DuPont.
“Ik was gefascineerd door het verhaal en de enorme omvang van deze cover-up, hoeveel mensen moeten ben erbij betrokken zijn geweest, ‘zei hij. “Ik dacht dat het ook een microkosmos was van een groter systemisch probleem in de Verenigde Staten.”
In 1938 ontdekte Roy J. Plunkett, een chemicus in dienst van DuPont, per ongeluk een schijnbaar wonderbaarlijk polymeer dat ze polytetrafluorethyleen noemden, en later eenvoudigweg “Teflon”. Tegen de jaren 1950 werden teflon gecoate anti-aanbakpannen op grote schaal verkocht als een gloednieuw geheim wapen voor huisvrouwen: Hier is een wonderpan die voorkomt dat voedsel verbrandt en blijft plakken tijdens het koken! Tegenwoordig kun je in elke winkel inlopen lopen en potten en pannen met tefloncoating kopen voor een zeer lage prijs.
Maar dat is niet alles! Teflon wordt ook gebruikt in een verscheidenheid aan producten, waaronder waterdichte kleding, tapijten, pizzadozen, meubels, flosdraad, stijltangen en popcornzakken in de magnetron, evenals in brandbestrijdingsmiddelen. Hier is het ding echter: Teflon bevat perfluoroctaanzuur (PFOA), ook wel bekend als C8, onderdeel van een groter cluster van “eeuwige” chemicalien genaamd PFAS of PFOA’s die nooit afbreken in het milieu en zich ophopen in mens en dier, waardoor onherstelbare schade veroorzaakt.
De impact van deze grootschalige gezondheidsramp oneindig: een studie uitgevoerd bij Harvard meldde onveilige niveaus van PFAS in het drinkwater van minstens 6 miljoen mensen (hoewel onderzoekers denken dat het dichter bij 100 miljoen kan liggen). Vanaf oktober is gebleken dat DuPont en andere chemische bedrijven drinkwater verontreinigen in 49 staten, 1.398 locaties in het hele land en ten minste 126 militaire bases, worden geconfronteerd met rechtszaken in New Hampshire, New Jersey, North Carolina en New York. De wetenschappelijke gemeenschap gelooft dat 99 procent van de Amerikanen (inclusief pasgeborenen) verschillende hoeveelheden C8 / PFOA in hun bloed hebben, en dat de crisis mondiaal is en ook de natuur treft.
Tot op vandaag is DuPont nog steeds de enige fabrikant van Teflon, nu met een iets minder gevaarlijke chemische verbinding genaamd GenX, die is ondervraagd vanwege zijn eigen gevaarlijke eigenschappen. Zelfs met de slechte pers rond Teflon en PFAS bloeit DuPont nog steeds. Alleen al in 2018 behaalde het bedrijf een totale omzet van $ 22,7 miljard. Talloze bedrijven verkopen wereldwijd Teflon-producten.
BRON : VICE
Dark Waters.
Starring: Mark Ruffalo, Anne Hathaway, Tim Robbins, Bill Camp, Victor Garber, Mare Winningham, William Jackson Harper, Bill Pullman
Directed by Todd Haynes
Screenplay by Mario Correa and Matthew Michael https://www.Darkwatersmovie.com
https://www.facebook.com/darkwatersmovie
https://twitter.com/DarkWatersMovie
https://www.instagram.com/darkwatersmovie
De rest van het artikel kun je hier *(in het engels) lezen.
Informatie wanneer de film in de Pathe bioscoop te zien is, kan hier.
Als je Allenbrand’s belachelijk lekkere popcorn bij deze film wil nuttigen, kun je terecht bij KinePolis.
De Nederlands ondertitelde trailer kun je hier zien.
Ander extra (engels) beeldmateriaal is hier te zien.
Waarom is deze film zo’n ‘big deal?’
Voornamelijk waren problemen redelijk lokaal. Maar nu is dat heel anders. Het klimaat, de natuur – het is allemaal onderdeel van de politieke agenda. lokaal, internationaal – Wereldwijd zijn er steeds meer mensen die zich min of meer zorgen maken om het natuur en/of klimaat.
En natuurlijk is niemand de klimaattop ontgaan, en iedereen heeft wel wat meegekregen van de boodschap van dat ene meisje dat de wereld deed schudden. Maar in hoeverre raakt de boodschap van dat meisje u?
De kracht van de film ‘Dark Waters’ is dat – zoals de titel al deed vermoeden – ook jij een rol speelt in deze film. Of nu wel of geen teflon pan in huis heb, Chemours/Dupont is al vele jaren gevestigd in Nederland, en ook in ons drinkwater en grond.
Co2 vs Pfas – Kies maar
Jij en ik, stoten bij elke keer dat wij uitademen, (of poepen) Co2 uit. Een Koe of ander dier doet dit ook, de uitstoot resulteert in een product als vlees en voedsel, welke essentieel zijn voor ons voortbestaan. Co2 en water, is essentieel voor jong leven – plant of dier – en dat is een heel ander verhaal bij PFAS.
Met de wetenschap dat er geen landelijk standaard is voor de minimale gegarandeerde kwaliteit van PFAS besmet water – is het goed mogelijk dat ook jouw lokale partijen vragen gaan stellen, zoals bijvoorbeeld in Papendrecht – waar men de gemeente vraagt om te onderzoeken of het mogelijk is om over te stappen op het drinkwater dat Sliedrecht heeft. Domweg omdat daar 14x minder GenX in zit!
Deze film zet de milieupolitiek op scherp.
De impact van deze film kan groot zijn voor de politieke partijen, en het landelijk beleid over bijvoorbeeld water. Met verkiezings-retoriek als ‘de vervuiler betaald’ staat de geloofwaardigheid van het beleid uit het verleden en toekomst staat op het spel. Het verleden met regelingen en kortingen voor multinationals, de schade door de jarenlangen lozingen in lucht, water en de bodem – door diezelfde multinationals. De burger, boer of bouwer – die nu als eerste de rekening krijgt.
Ook u mag even goed nadenken hierover.
Die braadzak waar uw kip in heeft liggen garen, het bakpapier waar oma de koekjes op heeft gebakken. Die airfryer of teflon-coated pan in uw keuken en nog veel meer alledaagse producten. Zolang de vraag naar PFAS houdende stoffen niet ophoud, zullen chemie-boeren dit stofje blijven produceren.
Terwijl we allemaal vallen over Co2, pfas, of plastic soup, moeten we op zoek naar andere oplossingen voor verpakkingen – stop daar geld in, in plaats van meermalig geflopte Solar-wegen, Of bijzondere houten of bamboe constructies langs de weg, waar je bamboe uit china importeert + inclusief de CO2 in diezelfde bamboe – die je hier dan weer, na gebruik verbrand in een oven die -op papier- geen co2 uitstoot.
Suggesties die ik online tegenkwam, die het vermelden waard zijn:
Stop onmiddelijk met op grote schaal gebruiken van producten met PFAS, doe op Europees niveau snel wat aan de treinverbindingen, Investeer in alternatieve duurzame verpakkingen met grondstof wat kan groeien op eigen bodem zoals olifantengras – en recycle dat. Alles wat je hier duurzaam produceert, zorgt dat het ergens anders niet gemaakt hoeft te worden, Verander de manier hoe wij voedsel in grote supermarkten ophalen, herintroduceer ‘de melkfles’ en probeer alle pfas houdende verpakkingsmiddelen – en zoveel mogelijk plastics buiten de supermarkten en europese grenzen te houden.
Drink koffie uit een glas of stenen beker, en eet geen gele sneeuw.
