Een heus Mirakel, waar zie je dat nog? Bewoners en schippers uit Hengelo hebben de afgelopen jaren dag in dag uit een waar wonder aanschouwd, zonder dat zelf te weten!
In 2019 werd in Hengelo de nieuwe Boekelose brug opgeleverd. Een prachtig project waar architecten lekker los op zijn gegaan. Maar zoals bij elk nieuw bouwsel moet er ook een duurzame noot gezongen worden, Maar hoe doe je dat met een brug? Simpel : de Boekelose brug werd aangekondigd als de eerste ‘Nul op de Meter’ brug van Nederland.
– krijgt u ook de kriebels van zulke boute uitspraken? – wij wel!
De eerste ‘Nul op de Meter’ brug van Nederland
Omdat de oude saaie brug (*hier op archiefbeeld) vervangen moest worden vanwege vaarhoogte en ouderdom, werd er een plan gemaakt. De gemeente Hengelo heeft gekozen voor het ontwerp van architectenbureau Ney en Partners en aannemer Dura Vermeer voor de bouw van de Boekelosebrug brug over het Twentekanaal. De nieuwe brug is onderdeel van de Laan Hart van Zuid; de verbinding tussen het centrum van Hengelo en de A35.
De nieuwe futuristisch uitziende duurzame brug zal –zoals overal dik in de media is aangekondigd- geheel voor zijn eigen energie te zorgen! De meer dan 600 ledlampjes worden van energie voorzien door de brug zelf, door middel van zonnepanelen in het wegdek. En met genoeg van zulke duurzame lampjes zet je de gemeente wel mooi weer op de kaart.
Modern design, opvallend en innovatief. Voor een duurzame brug is dit (in vergelijking met de oude brug) heel iets anders. Honderden gelaste paaltjes met een ledlampje, maar gelukkig wel met koude poedercoating waardoor kostbare energie tijdens de productie word bespaard.
De opdracht ‘het vervangen van de oude brug‘ mondt uit in een modern kunstwerk met een vleugje duurzaamheid en brugfunctie. Want ja, een simpel een beproefd concept met weinig ambitie is uiteindelijk ook maar een saaie voorspelbare functionele brug. – en dat wil niemand…. toch?!
En zo kwam het, dat na verloop van tijd een oplettende lezer van dit blog contact met ons opnam, en ons meerdere malen informeerde over deze zeer kostbare brug, de problemen, en de staat hiervan. Zo blijken de lampjes op de futuristisch ogende brug te knipperen, en sommige branden helemaal niet en zitten ze los. Ook trekt de lezer de veiligheid en de duurzaamheid van de ontzettend kostbare brug in twijfel. 600 gelaste paaltjes, met 600 sier-lampjes, aangesloten met 1200 stukken koperdraad met een totaal verlies van wel 15% in het electrisch circuit.
Ook de lokale krant staat er vol van. Hoe mooi en innovatief ook, een brug blijft nou eenmaal een brug.
Maar het mooiste komt nog: de brug in kwestie maakt gebruik van de technologie van WattWay – u weet wel, het bedrijf achter deze technologie wat in frankrijk al jammerlijk faalde.
Bekend gezicht.
Maar wie deed hier de implementatie van dit wegdek? Dit werd gedaan door… daar zijn ze weer : BAM Infra!
Bam Infra blijkt op de weg naar duurzaamheid erg happig op deze duurzame projecten. begrijpelijk, maar ook dubieus. Weet BamInfra niet van de mislukkingen van Wattway? – of verteld men dat niet, en praat men liever over de ‘potentie’?
Maar de gemeentes en provincies blijken een mooie bron van inkomsten, voor een bedrijf met een product waar onder het mom van ‘Innovatie’ geen enkele consequenties aankleven als het mis gaat.
Immers : Innovaties zijn per definitie niet uitontwikkeld, maar zijn er om te kunnen doorontwikkelen.
Met de Wattway-zonnepanelen op het wegdek hebben we dus een prima aanvullende oplossing om duurzame energie op te wekken.
bron: Website BAM infra
Of het BAM infra iets uitmaakt of deze technologie ook echt werkt? Waarschijnlijk niet. Tot op de dag van vandaag prijkt op de website van Bam en in folders/portofolio het standaard uitgekauwde verhaal over duurzaamheid, en mogelijkheden de Wattway. Een prima aanvulling zegt men. Maar vooral voor BAMinfra blijkt dit een prima aanvulling. Zo profiteert BAM mooi van de EU instructie aan lidstaten, om aanbestedingen te doen waarbij de focus ligt op de energietransitie, en die zich op hun beurt laten interesseren door mooi praatjes over de potentie van zonnepanelen in het wegdek.
En ook hoeft men zich niet druk te hoeven maken om het resultaat. Want als je zoekt over informatie van de Wattway, vind je geen enkel positief resultaat, behalve in de folder van BAM en op de website van Wattway. In dagelijkse realiteit heeft geen enkel project iets opgeleverd. Opbrengsten zijn minimaal, onderhoud is enorm, kosten gaan door het dak, en de panelen worden door de weggebruikers tot stof gereden en beland er plastic en andere narigheid in de natuur. ‘Het product heeft potentie’
Hoe zit het met het onderhoud?
Dat is slim gespeeld, want dat zit zo: Het eigendom van de boekelose brug rust bij de Staat (Rijkswaterstaat). De brug wordt door en voor rekening van de Staat (Rijkswaterstaat) beheerd, onderhouden en vernieuwd. Het constructieve onderhoud van de brug ligt bij Rijkswaterstaat.
Het beheer van het wegdek van de brug berust bij de gemeente. De gemeente is constructief alleen verantwoordelijk voor het onderhoud aan de verlichting (incl. Wattway), de markering, de bebording en de geleiderail. De kosten van onderhoud zijn opgenomen in de reguliere onderhoudsbudgetten van de gemeente.
Energie van een enkele burger blijkt hoger dan obrengst zonnepanelen in het wegdek
Terug naar dhr. van Essen, de lezer die net als wij – volhoud en via mail en de lokale politiek vragen blijft stellen aan de gemeente, die op hun beurt na veel aandringen met een aantal antwoorden op zijn vragen komen. En daar stond een wel zeer ongeloofwaardig antwoord tussen.
De panelen brengen meer op dan wordt verbruikt. Er wordt stroom terug geleverd aan het elektriciteitsnet. De opbrengst van de panelen is 4,5 kW. Per LED lampje in de lichtstok wordt 3watt verbruikt. Per 662 LED lampjes levert dat in totaal ca. 2 kW.
Het initiele antwoord van gemeente op de vraag: wat is de opbrengst van de zonnepanelen versus het gebruik van de 662 led lampen? (*bron)
Waarom gemeentes terughouded zijn met antwoorden, kunnen wij niet zo goed begrijpen. En steeds vaker blijkt dat als er dan een antwoord komt, dat deze niet blijkt te kloppen. Niet alleen zitten ze er 1000kWh naast, maar ook wordt subtiel de indruk gewekt dat -ondanks het eigen gebruik van de brug- er zelfs stroom word teruggeleverd! Zulke ongeloofwaardige opbrengsten van de panelen moest men uiteindelijk toch rectificeren. Het wegdek leverde niet ruim 2x zo veel op, maar minstens 2x te weinig!
Hoe bereikt dit soort informatie de beleidsmakers? Of zijn het de beleidsmakers zelf, die voor het gemak maar een antwoord verzinnen? – of krijgt men deze informatie van de project-ontwikkelaar?
Aap uit de mouw
De realisatie van het gehele project heeft in zn totaliteit 7.1 miljoen gekost. Op de vraag wat de hele solar-grap nu gekost heeft is de de gemeente alleminst duidelijk en laat weer eens zien dat aan duurzame pilots geen zichtbare prijskaartjes mogen hangen. Politiek correct en net zo transparant als de toplaag van een zonnepaneel in het wegdek.
De kosten van de realisatie van de Wattway installatie zijn niet afzonderlijk inzichtelijk gemaakt in
Gemeente Hengelo, 14 september 2021
de aanneemsom. Dit is ook niet door ons uitgevraagd. Zoals aangegeven hebben wij binnen
het vooraf bepaalde budgetplafond voor de realisatie van de Boekelosebrug ruimte geboden voor
het toepassen van innovatie. Binnen het budgetplafond heeft de aannemer onder meer de
innovatie van de Wattway gerealiseerd.
Maar aan dhr. van Essen heeft het niet gelegen, hoewel netjes (doch deels onjuist) zijn vragen zijn beantwoord, blijkt kritiek op duurzame projectjen en observaties door inwoners niet gewaardeerd te worden door gemeentes, en blijkt bij veel innovaties het doel en prijskaartje verhuld door groene ambities.
Maar zoals met alles, verstrijkt de tijd en komt het moment dat men er niet meer omheen kan: Als de spreekwoordelijke aap uit de mouw komt.
Op 29 november 2022 komt de gemeente Hengeloo dan eindelijk met een conclusie, het solar-project op de boekelose brug heeft gefaald – maar ze hebben het wel geprobeerd!
Een mirakel!
Terwijl de ledlampen op de brug 3000kWh per jaar verbruikten, leverden de zonnepanelen slechts 900kWh voordat deze weggesleten waren door het verkeer. En zo, brandde –op mirakuleuze wijze– jarenlang de lampjes op de boekelose brug.
En dat, dat is het Mirakel van Boekelo…
PS
Meerdere proeven tegelijk in Nederland.
Naast de Boekelose brug, zijn er meerdere provincies en gemeenten die bij projecten kiezen voor zonnepanelen in het wegdek. Gek genoeg is de reden voor deze paralelle projecten dat men zo ‘meer’ informatie in kortere tijd over de de innovatie kan vergaren. Het gevolg is dat er meerdere niet presterende innovaties in Nederland word aangelegd, en betaald met gemeenschapgeld.
Ruim 10 jaar worden er wereldwijd ‘proeven’ gedaan met zonnepanelen in het wegdek. Nergens werkt het concept. Dus ook niet in Nederland. Hoelang moeten we deze proeven nog aanzien.
En wanneer gaan we eens leren van deze projecten, om ook de transitie naar duurzame energie – duurzaam te laten verlopen.
En dan nog een gouden tip voor de mensen die geconfronteerd word met vragen van beleidsmakers over toekomstige projecten met zonnepanelen in het wegdek, Hierop is maar 1 juist antwoord mogelijk:
Je kan het dak op!
PS2
De informatie rond dit artikel is mogelijk gemaakt door tip(s) van lezers. Met licht schaamrood op de kaken publiceren wij dit verhaal veel later dan ons ten gehore kwam. Tips van lezers nemen wij serieus, maar zijn niet altijd in staat om dit snel te publiceren.
